WOLVEGA - Koninginnenpage 2 en 2a in de Lindewijk is een bijzonder huis. Of eigenlijk zijn het twee huizen in één.
Allereerst de bouw. Het zou een 'gewoon' huis kunnen zijn, maar de royale omvang verraadt dat het méér is. En de bewoners zijn geen gezinnen, maar jong volwassenen met een meervoudige en ernstige beperking. Hier wonen ze, twaalf jonge mannen en vrouwen in totaal, met permanente begeleiding. Dit is hun basis. Overdag zwermen ze uit naar hun dagbesteding en naar school.
’s Morgens op werkdagen is het daarom spitsuur: opstaan, douchen, ontbijten, lunchpakketten mee en in de bus naar school of 'werk'. Rond drie uur ’s middags wordt het opnieuw druk. Vanaf dat moment komen de bewoners thuis.
‘Het is echt hun thuis’ zegt Christine van Nee uit De Blesse. ‘Dit is hun eerste thuis. Het ouderlijk huis is het tweede thuis geworden.’ Christine kan het weten. Zoon Sietse (17) woont nu vier jaar in de Lindewijk. ‘In het begin was dat heel moeilijk’ zegt Christine. ‘Je voelt je toch schuldig, je wilt je kind bij je houden'.
Nu heeft zij er niet alleen vrede mee, maar ziet ze dat het precies geworden is, wat zij en andere ouders met de nieuwe woning voor hun kinderen voor ogen hadden. ‘Een echt thuis waar ze continu goede zorg krijgen. Dankzij dit huis hebben de kinderen perspectief. En wij ouders ook’.
Zorg 24 uur per dag
Christine en gelijkgestemde ouders – verenigd in de oudervereniging 'Gewoon Anders' - maakten zich zo’n tien jaar geleden al sterk voor een woonvorm voor hun kinderen. 'Met het idee: hoe moet dat later als ze groter worden.' Al snel hadden deze initiatief-ouders hun zinnen gezet op de Lindewijk. De oudervereniging ging in zee met de JP van den Bent Stichting, die de door Sipma Architecten speciaal ontworpen gespiegelde woningen onder-een-kap aan de Koninginnepage huurt van Woningcorporatie WoonFriesland.
De twaalf bewoners hebben ieder een eigen appartement en maken ook gebruik van de gezamenlijke huiskamers. Ruim twintig goed opgeleide begeleiders zorgen er voor, dat het de bewoners aan niets ontbreekt. 'Mijn zoon en de andere bewoners hebben 24 uur per dag aanwezigheid nodig van iemand die hen ondersteunt', weet Christine. 'Het is zo ontzettend fijn dat dit hier kan.'
Je kind is gelukkig
‘Het is voor alle ouders een droom die is uitgekomen’, aldus Christine. 'Je kind is gelukkig en dus ben je zelf gelukkig. Als Sietse bij ons is in de Blesse, laat hij op een gegeven moment weten, dat hij het tijd vindt om naar huis te gaan, naar de Lindewijk. Dat is zijn plek.'
Buren
Wonen in een woonwijk maakt dat je ook buren hebt. 'Onze kinderen maken niet of nauwelijks contact met de omgeving. Hun handicap staat dit in de weg. En het personeel heeft de handen vol aan de zorg. Toch zouden we wel wat meer interactie met de buren en omgeving willen hebben. Af en toe gebeurt dat ook: vorig jaar hebben we een burendag georganiseerd en zijn veel mensen uit de wijk een kijkje komen nemen. En met Sint Maarten bellen de kinderen uit de buurt gewoon aan en dat is leuk. Volgend jaar bestaan we hier vijf jaar. Wellicht organiseren we dan weer een burenmiddag. De buurt maakt dan ook een beetje kennis met onze bewoners die ze eigenlijk nooit zien, maar als het mooi buitenweer is wel horen. Onze bewoners kunnen niet of nauwelijks praten, maar ze communiceren op hun manier wel. En soms best wel luid. Dat kun je buiten het terrein af en toe horen. Aan de andere kant: van scheurende brommers door de straat heb je met onze bewoners geen last … alles is betrekkelijk.'
Welkom
Wie vanuit de Lindewijk 'zomaar' eens even binnen wil kijken en wil kennismaken, is welkom. 'Dat zouden we erg leuk vinden. Dan maken we een afspraak en zorgen we dat een van de ouders het bezoek ontvangt. Leuk.'
Bron: Stellingwerf.nl
